Siannya Mama Irfan

Saya cuba nak mengenali Mama Baby Irfan nih...

Jenjalan la pi FB si Jiha nih...

Hati ni rasa diruntun pilu sgt dgn kisahnya...

^

^

Masa Khamis mlm...Jiha call pasal nak suh saya ngasuh anaknya yg skrg ni masih kat kampung nya di Kedah...

Walaupun baru je kenal ngn Jiha time tu...

Rasa mcm da kenal lama gitu...

Sgt mesra walaupun kami belum pnh berjumpa...

^

^

Minggu ni Jiha balik ke Kedah sbb nak amik babynya...

Katanya dah tak tahan berjauhan ngn babynya tu...

Tgk gmbr Irfan...nangis ja si Jiha nih

Tu yg nekad juga tu dia mo pi amik anaknya walaupun Hubbynya tak kasi

^

^

Rasa sedey bila dia ckp...

" Tak tahu la kak...mcmana hidup Jiha ni...Jiha di Sabah, Hubby di Selangor, Anak di Kedah..."

Pada saya ayat tu cukup memilukan...

Walaupun saya tak da anak...saya pnh merasa mcmana hidup berjauhan dengan suami...

Apatah lagi dalam keadaan Jiha yang patutnya masih menyusukan babynya yg baru berumur 6bulan...

^

^

Kdg2 ada individu yg tidak memahami keadaan yg mcmni sbb mereka x pernah melalui situasi yg mcmni atau yg sama waktu dengannya...

Ada yg beranggapan...

" Sampai hati dia tinggal anak dia kat kampung???  " 

" Sanggup ehh dia berjauhan dengan anak...suami??? "

Tak semua antara kita mempunyai mentaliti yg sama...

Tak semua orang faham dalam konteks perkataan " keadaan yang memaksa "

^

^

Mcm dalam situasi Jiha ni...

Katanya...jawatan Pembantu Pegawai Penyediaan Makanan nih limited kekosongannya tak mcm profesion Nurse, Cikgu...dll...

Suaminya pulak bekerja di syarikat swasta di Selangor...

Kalo Hubbynya keja gomen..Insyaallah la le mintak tukar kat Sipitang nih coz banyak jugak opis gomen kan???

Tapi Hubbynya keja kat opis swasta so the only way kalo nak dok sebumbung...

Hubbynya kena benti keja...

Tapi kat Sipitang nih mana ada keja sgt...

^

^

Jiha pulak???

Takkan nak benti kejakan???

Kan sayang tu kalo benti keja gomen...huhu

Taun lepas Jiha ada mintak tukar ke Semenanjung tapi tak berjaya...

Ada la Jiha buat rayuan tapi masih belum ada jawapan lagik...

Sian kan???...

^

^

Harap2 la rayuan Jiha kali nih berjaya...Aminnnn..

Tumpang simpati dengan keadaan Jiha...

^

^

Ermmm..saya sgt x suka kalo ada individu yg suka ati je ckp tanpa cuba utk berfikir dulu sebab dan musababnya...

Kalo kita tak pernah ada dalam situasi org lain...

Jangan terlalu mudah utk menilai...

Melainkan kalo satu masa anda di situasi mereka...

Pasti anda akan mengerti akan kesedihan yg di alami oleh Jiha atau mereka yang lain yang juga terpaksa berjauhan dengan suami / isteri / anak

^

^

Berfikirlah dengan +ve sbb itu lah Allah kurniakan kita akal fikiran...

Tak salah berfikiran -ve juga tapi kan jadi dosa jugak tu kalo berprasangka buruk terhadap org lain ;p